ஜெயகாந்தன் இளையராஜாவை அவமதித்தாரா?

     தமிழின் முக்கிய எழுத்தாளரான ஜெயகாந்தனின் மறைவு காரணமாக கடந்த சில நாட்களாக ஜெயகாந்தனைப் பற்றிய செய்திகளை அதிக அளவில் இணையத்தில் இடப் பெற்றிருந்தது. வாழும்போதே உரிய அங்கீகாரத்துடன் வாழ்ந்த ஒரு சிலரில் ஜெயகாந்தனும் ஒருவர் என்பதை பலரும் சுட்டிக் காட்டி இருந்தனர். மனதில் தோன்றுவதை எழுதவும் சொல்லவும் இவர் தயங்கியதில்லை என்பதை கடந்த நாட்களில் படித்த செய்திகள் மூலம் அறிந்து  கொள்ள முடிகிறது. இவர் மீதான விமர்சனங்களுக்கும் பஞ்சமில்லை. முரண்பாடான  குணங்களும் அகம்பாவமும் கொண்டவர் என்றும் குற்றம் சாட்டப் படுகிறார்.

  இசைஞானி இளையராஜாவும் ஜெயகாந்தனும்  நண்பர்கள்  என்பது எல்லோரும் அறிந்ததுதான்.  தன்  சகோதரர்களோடு  சென்னைக்கு வந்ததும் முதன் முதலில் சென்றது ஜெயகாந்தனின் வீட்டுக்குத்தானாம்  'நாங்கள் உங்களை நம்பித்தான் வந்திருக்கிறோம்'  என்று ராஜா  சொன்னபோது "என்னை நம்பி எப்படி வரலாம் " என்றுகேட்டு நம்பிக்கையை விதைத்தவர்.ஜெயகாந்தன் " என்று கூறி இருக்கிறார் 
(இப்படி சொன்னால் நிஜமாவே நம்பிக்கை வருமா?).

மேலும் ஜெயகாந்தனைப் புகழ்ந்த இளையராஜா திருவண்ணாமலையில் அவருக்காக மோட்ச தீபம் ஏற்ற இருப்பதாக தெரிவித்துள்ளார். இதன் மூலம் இருவருக்குமான நெருக்கம் புலனாகிறது.

   ஆனால் ஒரு முறை ஆனந்த விகடனில் ஜெயகாந்தன் பற்றி ஒரு கேள்வி வைரமுத்துடம் கேட்கப் பட்டது . அந்தக் கேள்வி

"ஜெயகாந்தனிடம் நீங்கள் ரசிப்பது எது?" என்ற கேள்விக்கான பதிலில் ஒரு நிகழ்வைக் கூறி இருந்தார் .

 ஜெயகாந்தன் தன்மகனின் திருமணத்தை வைரமுத்துவின் திருமண மண்டபத்தில் வைத்திருந்தார்.மகனின் திருமணத்திற்கு தன் நண்பரான இளையாராஜாவிற்கு அழைப்பிதழ் கொடுக்க அவரது வீட்டிற்கு சென்று அழைப்பிழைக் கொடுத்து திருமணத்திற்கு அழைத்திருக்கிறார். நிச்சயம் வருகிறேன் என்று சொல்லி இருக்கிறார்  அழைப்பிதழைப் பிரித்த ராஜா, மண்டபத்தின் பெயரைப் பார்த்ததும் முகம் மாறினார். 'நான் அங்கு வர முடியாதே' என்றார். கோபத்துடன் வாசல்வரை சென்ற ஜெயகாந்தன்  சட்டென்று திரும்பி  வந்து, "நீதான் திருமணத்திற்கு வரப் போவதில்லையே உனக்கு எதற்கு அழைப்பிதழ்" என்று கொடுத்ததை  பிடுங்கிச் சென்று விட்டாராம் . இந்த சம்பவத்தை நண்பரின் வாயிலாக தெரிந்து கொண்டேன் என்று கூறிய வைரமுத்து சிங்கத்தின் கால்கள் பழுதுபட்டாலும் சீற்றம் குறைவதுண்டோ என்ற கண்ணதாசனின் வரிகள்  நினைவுக்கு வந்ததாக  கூறி மகிழ்ந்துள்ளார் . 

    ஜெயகாந்தனைப் பற்றி அறிந்தவர்களின் கருத்துகளை வைத்துப் பார்க்கும்போது அவர் இப்படிக் கூறி இருந்தாலும் இருக்கலாம் என்று தோன்றுகிறது. ஆனால் உண்மையில் இப்படி  நடந்திருந்தால் இளையராஜா ஜெயகாந்தன்  மீது நிச்சயம் கோபம் கொண்டிருப்பார். தப்பித் தவறிக் கூட புகழாரம் சூட்டி இருக்க மாட்டார் என்றே கருத்துகிறேன்.

   அறிவுச்செருக்கு  இலக்கிய வாதிகளின் சொத்து  என்பதை நாம் அறிந்திருந்தாலும்  அது ஜெயகாந்தனுக்கு  சற்று கூடுதலாக இருப்பதாகவே படுகிறது.. 

      பிரபல பதிவர் எழுத்தாளர்,பத்திரிக்கை   அனுபவம் உள்ள அமுதவன் அவர்கள்  கலை இலக்கியம்  ,திரைப்படம் என்று அரிய செய்திகளைத்  தருபவர். பதிவர் வருணின் ஜெயகாந்தன் பற்றிய பதிவொன்றிற்கு இட்ட பின்னூட்டம் இன்னும் ஆச்சர்யம் அளித்தது .  அமுதவன் அவர்கள் மூலம் அறிந்த செய்தி இதுதான்

     ஜெயகாந்தன் ஞான பீடப் பரிசு பெற்ற போது அப்போதைய முதல்வர் கலைஞர் அவரை  சந்திக்க் விரும்பியதும் அதற்கு அவரது முகவரி கேட்ட போது ஒரு முதலவருக்கு இது கூட தெரியாதா?  வேண்டுமானால் கண்டுபிடித்து வரட்டும்  என்று  சொன்னதாகவும் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.

   சிறந்த படைப்பாளியாக இருந்தாலும் இவ்வளவு அகங்காரம் உடையவரா  என்று எண்ணும் அளவுக்கு  நிறைய சம்பவங்கள் உதாரணமாக சொல்லப் படுகின்றன . இதே போன்ற ஒருகருத்தை விகடனில் ஜெயகாந்தனைப் பற்றிய கட்டுரையின் பின்னூட்டத்திலும் ஒருவர் தெரிவித்திருந்தார்.

   ஆனால் இத்தனையும் தாண்டி அவரது படைப்புகள் அவரது  தனி மனிதக்  குணங்களை  பொருட்படுத்தாமல் இருக்க செய்யும் வல்லமை பெற்றிருக்கிறது.

       உண்மையில் இந்தப் பதிவில் எழுத நினைத்தது நாள் பள்ளி வயதில் புரியாமல் படித்த சில ஜெயகாந்தன் கதைகளைப் பற்றி. ஜெயகாந்தனை கரைத்துக் குடித்த நிறையப்பேர் அதை பற்றி எழுதிவிட்டனர். ஏதோ சில கதைகளை மட்டுமே படித்த நான் அவரது எழுத்தைப் பற்றி  புதிதாகவோ சிறப்பாகவோ  என்ன எழுதிவிட முடியும்? 

    அதனால் மற்ற ஜெயகாந்தனின் கதைகள் சிலவற்றை இணையத்தில் தேடிப் படித்துக் கொண்டிருந்தேன் .  பள்ளி வயதில் நான் படித்த ஜெயகாந்தனின் மிகச்சில கதைகளில் " இது என்ன பெரிய விஷயம்"  என்ற கதை என்னை மிகவும் கவர்ந்தது.  அதன் சாரம் நினவு இருக்கிறதே தவிர முழுமையாக ஞாபகத்தில் இல்லை. அதனை மீண்டும் படிப்பதற்காக இணையத்தில் தேடினேன். கிடைக்கவில்லை. அப்போது "நீ என்னா சார் சொல்ற" என்ற ஜெயகாந்தனின் கதையை  முதன்முறையாக படித்தேன்.  இதற்கு முன் அந்தக் கதையை நான் படித்ததில்லை. 
      எனக்கு ஒரு ஆச்சர்யம் காத்திருந்தது. நான் கடந்த ஆண்டு 'நான் ரொம்ப நல்லவன் சார்' என்று ஒரு கதை எழுதி பதிவிட்டிருந்தேன். தன்னைப் பற்றி ஒருவன் சொல்லிக் கொண்டே போகும் அந்தக் கதையின் இறுதி வரி "என்ன சார் சொல்றீங்க".  அதேபோல தன்னைப் பற்றி சொல்லிக்கொண்டே போகும்  ஜெயகாந்தன் கதையின் கடைசி  வரியும்  "நீ என்னா சார் சொல்ற" என்று முடிந்திருந்தது. (இதெல்லாம் ஒரு பெருமையான்னு கேக்கப் படாது) எனது கதையை நான் ஏதோ வித்தியாசமாக எழுதியதாக நினைத்திருந்தேன். 55 வருஷத்துக்கு முன்னாடியே நான் எப்படி எழுதி இருக்கேன் பாரு என்று சொல்வதுபோல  ஒரு வித்தியாசமான நடையில் எழுதி அசத்தி இருந்தார் ஜெயகாந்தன் .ஹோட்டல்  ரூம் பாய்  ஒருவன் தன் சொந்தக் கதையை தானே விவரிக்கும்  அற்புதக் கதை அது.  அவன் தனது கதையை சொல்லிக் கொண்டே போக நம்மையும் கதைக்குள் ஈர்த்து  இறுதி வரி  வரை படிக்க வைத்து விடுகிறார்.  ஜெயகாந்தனின் எழுத்துக்கள் செய்த ரசவாதம் புரிந்தது. இதோ உங்களுக்காக அந்தக் கதை

எனது மொக்கை    (கதையைப்) படிக்க கீழே கிளிக்கவும்

நான் ரொம்ப நல்லவன் சார்

ஜெயகாந்தனின் கதை கீழே இணைக்கப் பட்டுள்ளது உள்ளே க்ளிக் செய்து ஸ்க்ரோல் செய்து படிக்கவும்

*************************************

கொசுறு :1. ஜெயகாந்தன் எழுதிய வெண்பா 

'பட்டேன் பலதுயரம் பாரிலுள்ளோ ரால்வெறுக்கப்

பட்டேன், படுகின்றேன், பட்டிடுவேன் - பட்டாலும்

நாட்டுக் குழைக்குமெனை நாடேவெறுத்திட நான்

வீட்டுக்கும் வேண்டா தவன் '

இதை ஜெயகாந்தனுக்கு  ஞானபீடப் பரிசு வழங்கிப் பாராட்டிப் பேசியபோது குறிப்பிட்டவர் முன்னாள் ஜனாதிபதி டாக்டர் அப்துல் கலாம் 

கொசுறு :2 ஜெயகாந்தன் பற்றிய அனைத்து அம்சங்களையும் அலசக் கூடிய ஒரு திறனாய்வுக் கட்டுரையை கவிஞரும் பட்டிமன்றப் பேச்சாளருமான  முத்து நிலவன் வளரும் கவிதை வலைப்பதிவில் எழுதி உள்ளார். அதற்கான இணைப்பு 

ஜெயகாந்தன் படைப்புகள் - ஒரு முழு விமர்சனம் - நா.முத்து நிலவன்

********************************************************

மன்னிக்கவும் ,தற்காலிகமாக Comment Moderation வைக்கப்பட்டுள்ளது