பயன்படா மரங்கள் உண்டா?

 

     சமீபகாலமாக  சீமைக் கருவேல மரங்களை( வேலி காத்தான்)  முற்றிலுமாக அழித்திட வேண்டும் . அதனால் பயன் ஏதும் இல்லை  என்ற பிரச்சாரம் செய்யப்பட்டு வருகிறது. நிலத்தடி நீரை உறிஞ்சி விடுகிறது மற்ற தாவரங்கள் வளர்வதற்கு தடையாக இருக்கிறது. கால்நடைகளுக்கு இதனால் பயன் இல்லை என்றெல்லாம்  வாதம் செய்யப்படுகிறது. இதற்கு மாற்றுக் கருத்தை பிரபல பதிவர் தமிழ் இளங்கோ அவர்கள் பதிவிட்டிருந்தார்.  அதைப் படிக்க 

•       சீமைக் கருவை – தீமையா?

    

  
அதேபோல  பிரபல பதிவர் பன்னிக்குட்டி ராமசாமி (தற்போது முக நூலில்  அசத்திக் கொண்டிருக்கிறார் ) கருவேலம் உண்மையில் கருங்காலியா...? பிரச்சாரங்களும் உண்மைகளும்....! என்ற பதிவில் விரிவான தகவல்களுடன்  மாற்றுக் கருத்தை 2012 லேயே பதிவு செய்திருக்கிறார் . சுவையான தகவலகளும் அனல் பறக்கும் வவ்வாலின் விவாதங்களும் காணப்படுகின்றன. விரும்புவோர்  மேற்கண்ட இணைப்பில் சென்று படிக்கலாம் 
     உலகில் பயன்படா மரங்கள், தாவரங்கள் என்று எதுவும் இல்லை. அது மனிதனுக்கு வேண்டுமானால் பயன்படாமல் இருக்கலாம் என்பது என் கருத்து 

  உலகத்தில் உள்ள எல்லா பொருட்களுமே மனிதனுக்கு பயன்படவேண்டும் என்று மனிதன் நினைக்கிறான். உலகம் மனித இனத்துக்கு மட்டுமே சொந்தமானது என்ற சுயநலம் கொண்டவனாக மனிதன் விளங்குகிறான். அவனுக்குப் பயன்படாது என்று நினைத்தால்   எதையும் அகற்றிவிடத் தயங்குவதில்லை  இந்த மனிதத் தன்மை  காரணமாகவே இயற்கை அழிந்து வருகிறது 

( மன்னிக்கவும்  மனிதனுக்கு மனிதன் காட்டும் இரக்கத்தை மட்டுமே மனிதத் தன்மை என்று குறிப்பிட்டுக்கொள்கிறான். மனிதனிடம் இருந்து தப்பிக்க முடியாத தாவரங்களோ , உயிரினமோ பொருட்களோ சிந்திக்கும் ஆற்றல் உடையதாக இருந்தால் என்ன நினைக்கும்?  பிறவற்றை அழிப்பதே மனிதகுணம் அதுவே மனிதனின் தன்மை என்றல்லவா நினைக்கும்? ) 

   அது போகட்டும் உண்மையில் நான் சொல்ல நினைத்தது மரங்களைப் பற்றிய ஒரு கவிதை பற்றி. ஒரு முறை எனது மகனின் பள்ளியில் சுற்றுச் சூழல் விழிப்புணர்வை வளர்க்க மாணவர்களுக்கிடையே ஒரு கவிதைப் போட்டி நடத்தினார்கள். என் மகனுக்கு ஒரு கவிதை எழுதிக் கொடுத்தேன். அதற்கு இரண்டாம் பரிசு கிடைத்தது ஆச்சர்யம் . இதில் குறிப்பிடத் தக்க விஷயம் என்னவென்றால் இதே கவிதையைத்தான் 10ம் வகுப்பு படிக்கும்போது எங்கள் பள்ளியில் நடந்த போட்டியில் எழுதி பரிசு பெற்றேன். ஆனா எங்க அப்பா அதை எழுதிக் கொடுக்கலை நானாத்தான் எழுதினேன் . ஹிஹிஹி  நம்புவீங்கதானே? 

இதோ அந்தக் கவிதை

      பயன்படா மரங்கள் 

              பூமிக்கு  அழகு சேர்க்கும் 

              அணிகலன் மரமேயாகும் 

              சாமிக்கும்   இடம் கொடுக்கும்  

               இயற்கையின் கொடையே ஆகும் 

              மண்ணுக்கு மழையைத் தருமே

              உலகுக்கு நிழலைத் தருமே

              கண்ணுக்கு குளிர்ச்சி தருமே

              உண்பதற்கு உணவு தருமே

              மலைகளுக்கு ஆடையாகும் 

              குயில்களுக்கு மேடையாகும்

              பறவைக்குக்  கூடு ஆகும்

              ஒரு சிலர்க்கு வீடும் ஆகும்

              

              விருந்தினர்  உணவுஉண்ண

              விரும்பியே இலைகள்கொடுக்கும்

              மருந்துகள்  பலவும் தந்து 

              மன்னுயிர் வாழச் செய்யும் 

              எரித்திட விறகைக் கொடுக்கும் 

              அரித்திடும் மண்ணைத் தடுக்கும்

              உண்ணவே கனிகள்  கொடுக்கும்

              உயிர்வளி காற்றில் சேர்க்கும்

              வெம்மையை தடுத்துக் காக்கும் 

              அசுத்தங்கள் எடுத்துக் கொள்ளும் 

              பலப்பல பொருட்கள் செய்ய 

              பணிவுடன் தன்னைக் கொடுக்கும்

              பயன்பெறும் மனிதர் மரத்தை 

              ஒருநாளும் நினைப்பதில்லை 

              சுயநல மனிதர் அவர்க்கு 

              இயற்கையின்  மன்னிப் பில்லை

              மக்கட்  பண்பில்லா மனிதர் 

              மரம்போலே ஆவாரென்று

              வான்புகழ் வள்ளுவன் ஏனோ

              வாய் தவறி சொன்னான் அன்று 

              பயன்படா மரங்கள் என்றும் 

              மண்ணிலே முளைத்ததில்லை 

              மடிந்தபின்னும் மனிதருக்குதவும் 

              மரங்களுக்கு இணையே இல்லை.

              மரங்களின்  மகிமை அறியா

              மனிதரில்  சிலபேர் தன்னை 

              பயன்படா மரங்கள் என்பேன் 

              மறுப்பேதும் உண்டோ? சொல்வீர்!.


இதுக்கா பரிசுன்னு கேக்கப் படாது . 

***********************************************************************
மேதின வாழ்த்துகள் 

 படிக்கலாம் 
இன்றாவது நினைத்துப் பார்