நாய் குணம்! கண்டு பிடியுங்கள் இது யாருடைய கதை?

                                  

உங்களுக்கு ஒரு எளிய சவால் 
இந்தக் கதையை  ஒரு பிரபல எழுத்தாளரின்  கதையை தழுவி கவிதை வடிவில் எழுதி இருக்கிறேன். இந்தக் கதையின் மூலத்தை எழுதியவர் யார்? கதையின் தலைப்பு என்ன? கண்டுபிடியுங்கள் பார்க்கலாம் 

                                  தெருவில் சுற்றித் திரியும் நாய் நான்.
                                  நிறமே அழுக்காம் நீட்டிய பல்லாம்  
                                  சிதைந்த  வாலாம் சீரிலா  உடலாம்
                                  சிதறிய  குப்பைத்  தொட்டியே வீடாம்

                                  எங்கே பிறந்தேன் எப்படி வளர்ந்தேன்
                                  என்பதை நானே இதுவரை அறியேன்                   
                                  கண்டவர்க் கெல்லாம் வாலை ஆட்டியும் 
                                  துண்டு ரொட்டியும் கிடைப்பது பாடாம்

                                  நாய்கள் என்னை நம்ப மறுத்தன
                                  போ! என  என்னைக் கடித்து விரட்டின                                   
                                   கிடைத்ததைத் தின்று பசி மறந்திருந்தேன் 
                                  அடுத்தவர் தயவில்  உயிர் பிழைத்திருந்தேன் 

                                   சுருண்டு படுத்துக் கிடக்கும் வேளையில்
                                   இரண்டு கண்ணும் தெரியாக் குருடன்                                   
                                  கடைத் தெரு அருகில் கண்ணில் பட்டான்
                                  கையை நீட்டிப்   பிச்சை கேட்டான்

                                  ஒரு பெண் தினமும் உதவிட வருவாள்
                                  உணவினைத் தந்தவன்  இருப்பிடம்  சேர்ப்பாள்   
                                 ஒருநாள் உணவின் வாசம் இழுக்க
                                  நெருங்கிச் சென்றேன்  குருடனின் அருகில்

                                  யாரோ அருகில் இருப்பதை உணர்ந்தான்
                                  நாயென அறிந்தும்  உணவைக் கொடுத்தான்

                                  நானும் அவனும் நட்பால் இணைந்தோம்
                                  தினமும் இருவரும் ஒன்றாய்த் திரிந்தோம்                           
                                  உணவு கொடுத்த  அவனே கடவுள்
                                  உணர்வு பொங்க உதவிட நினைத்தேன்

                                  பிச்சை ஏதும் இடாமல்  செல்ல 
                                  நிச்சயம் யாரையும் விடுவது இல்லை                                
                                  பற்றி இழுத்து வருவேன் அருகில்
                                  பயந்து பணத்தைப் போட்டார். தட்டில்

                                  பிச்சைக் காரனை ஏய்த்திட ஒருவன்
                                  அச்சம் இன்றி அருகில் வந்தான்                             
                                  தட்டில் உள்ள பணத்தை எடுத்தான்
                                  எட்டித் தாவிப் பிடித்திட முயன்றேன் 

                                  பாய்ந்து சென்றேன் பற்றிக் கடித்தேன்.
                                  பிய்ந்தது  ஆடை! பின்னரே விட்டேன்!
                                  அவனால் தொல்லை அதன் பின் இல்லை'
                                  அகமே மகிழ்ந்து என்னை அணைத்தான்

                                   உதவிய பெண்ணோ ஒரு நாள் இறக்க
                                   கதறி  அழுதான் கண்ணிலாக் குருடன்  
                                 அப்போ தங்கே வந்த ஒருவன்
                                  ரிப்பன் ஒன்றைக் கயிறாய் தந்தான்

                                  இனிமேல் அதனைக் கட்டி வைப்பாய்
                                  துணையாய்  உனக்கு வழியைக் காட்டும்  
                                  என்றே என்னைச் சுட்டிச் சொன்னான்
                                  நன்றியுடன் நான்  சம்மதம்  கொண்டேன்

                                  என்னுடை வாழ்க்கை மாறிப்போனது
                                  கண்ணிலாக் குருடனின் கைப்பிடி  சேர்ந்தபின்
                                 அவனை அழைத்துச் சென்றிட வேண்டும்
                                  அவன் சொல் கேட்டே நடந்திட வேண்டும்

                                  சுயநலப் பிச்சைக் காரன் அவனோ
                                  கயவனாய் மாறிக் கவலை தந்தான் 
                                  சற்று நகர்ந்தால் எட்டி உதைத்தான்
                                  சுற்றிய கயிறை  இறுக்கிப் பிடித்தான்

                                  கடுமொழி பேசிக் காயப் படுத்தினான்
                                  கொடுமை புரிந்தெனை அடிமை ஆக்கினான் 
                                   கிட்டா தெனக்கு சுதந்திரம் இனிமேல் 
                                  எட்டாதெனக்கு எலும்புத் துண்டுகள்

                                  ஒற்றைக் கயிறு என்னைப் பிணைக்க
                                  சுற்றித் திரிந்த சுதந்திரம் போனது
                                  கயிறின் நுனிவரை மட்டுமே  எல்லை
                                  தாண்டிட நினைத்தால் தருவான் தொல்லை

                                  வெடுக்கெனக் கடித்து  ஓடிட நினைப்பேன்'
                                  தடுத்திடும் என்னை ஏதோ ஒன்று                                   
                                  கொடுமைக் காரன் அவனிடம் இருந்து
                                   விடுதலை கிடைக்க ஏக்கம் கொண்டேன்

                                 படைத்தவன் என்னைக் கைவிடவில்லை
                                 கடைத் தேறிடவே காலம் வந்தது                     
                                 கயிறு தந்த கனவான் வந்தார்
                                 துயரம் கொண்டார்  என் நிலை அறிந்து

                                  சத்தம் இன்றி அறியா வண்ணம்
                                  கத்தரி எடுத்துக் கயிறை அறுத்தார்
                                  விட்டு விடுதலை ஆகிச் சென்றேன்
                                  சிட்டுக் குருவி போலே பறந்தேன்

                                  மண்ணில் புரண்டேன் மழையில் நனைந்தேன்.
                                  கண்ணுக்கெட்டிய தூரம் வரையிலும்                              
                                  கால் வலி வரும் வரை நடந்து சென்றேன்.
                                  களைப்பே இன்றி நினைத்ததைச் செய்தேன்.

                                  தப்பி நான் சென்றதை அறிந்த குருடன்
                                  எப்படி? என்று கோபம் கொண்டான் 
                                  கூக்குரலிட்டான்! கூவி அழைத்தான் 
                                   கேட்பதற் கென்று  யாரும் இல்லை

                                  உடல் நலம் நலிந்தான் உள்ளம் சோர்ந்தான்

                                  நடத்திடத் துணையிலை;  வீட்டில் கிடந்தான்  
                                  நாட்கள் நகர்ந்தன; நானும் மறந்தேன்
                                  ஆட்கள் சில பேர் குருடன் இன்று

                                  இறப்புக்கு அருகில் இருக்கிறான் என்று 
                                  கூறிச் சென்றது காதில் விழுந்தது
                                  'கண்ணை இழந்தவன் கடுந்துயர் மறந்தேன்
                                  என்ன பிறவிநான்! இப்படி இருந்தேன் 

                                  நன்றி மறத்தல் நாயெனக்கழகா?
                                  பன்றிகள் தானே பண்பாடிழக்கும் "
                                   பரிவு   படர்ந்தது   பாசம்  வென்றது
                                  துரித மாகவே அவனை அடைந்தேன்.

                                  நெருங்கி அவனது காலைத் தொட்டேன்
                                   சுருங்கிக் கிடந்தவன் என்னை அறிந்தான்  
                                 முடங்கிக் கிடந்தவன் மெல்ல  எழுந்தான் 
                                  தடங்கல் இல்லாத் தமிழில் தாக்கினான் 

                                  நாயே! எனைஏன் விட்டுச் சென்றாய்
                                  பேயே! எனக்கேன் பெருந்துயர் தந்தாய் 
                                  உப்பிட் டவனை உதறிய நாயே! 
                                  தப்பிச்  செல்ல முடியாதினிமேல்  

                                  சட்டென என்னை அழுத்திப்  பிடித்தான் 
                                   கெட்டிச் சங்கிலி கொண்டெனைப் பிணைத்தான்
                                   பாத்திரம் நிறைத்த உதவி மறந்து 
                                  ஆத்திரம் தீரும் வரையில் அடித்தான்

                                   கட்டிய சங்கிலி கழுத்தை இறுக்க '
                                   முட்டாளானதை முழுதும்உணர்ந்தேன்  
                                   மனிதன் குணத்தை அறியா மடையன்
                                   புனிதன் என்றே நினத்த மூடன்
                                   அவனா குருடன்? இல்லை! இல்லை! 
                                   எவனோ சொன்னான்  நானே குருடன்

விடை நாளை: